امام ما دفتر ناگشوده ای از ایثار و جوانمردی و شکوه است
که واژه ها در برابر عظمتش سرتعظیم خم کرده اند.
.
.
.
زنده تر از تو کسی نیست چرا گریه کنیم؟
مرگمان باد و مباد آن که تو را گریه کنیم
هفت پشتِ عطش از نامِ زلالت لرزید
ما که باشیم که در سوگِ شما گریه کنیم
ای تو کعبه را نگین، یا امیر المؤمنین
ای تو خلقت را پدر، وی خلائق را امین
کن نظر از روی لطف، به تمام پدران
روز سیزده رجب، ای امیر مؤمنان
.
.
.
دلم شده غرق سرور و شعف
کعبه شده بهر علی یک صدف
مرغ دلم رها شده به سوی
ایوان باصفای شاه نجف
تبریک به کسی که نمی دانم از بزرگی اش بگویم یا مردانگی، سخاوت، سکوت، مهربانی
و… بسیار سخت است … پدرم روزت مبارک . . .
.
.
.
ای تکیه گاه محکم من، ای پدر جان ، ای ابر بارنده ی مهر و لطف و احسان
ای نام زیبایت همیشه اعتبارم، خدمت به تو در همه حال، هست افتخارم . . .
تمام عالم امکان فدایت ای مادر / تمام عمر میکنم دعایت ای مادر
تمام روزی من از دعای خیر تو بود / و حاضرم که دهم جان برایت ای مادر.
.
.
کیست مادر ؟ نقشه ایجاد ما / کیست مادر ؟ بانی بنیاد ما
قلب او سرچشمه امید هاست / سینه او مشرق خورشیدهاست
.
سلام خوبی ؟ یه چیزی میخواستم بگم !
پارسال اون همه سبزه گره زدی هیچی نشد !
بیا امسال درخت گره بزن شاید فرجی شد !
.
.
.
تو رو خدا رو ۱۳ بدر به نیت ما هم چندتا گره بزنین
شاید یه زن هم گیر ما اومد !